BEYAZ KADIN

Beyaz bir kadını dün bıçak sesine sapladılar
Rüzgâr yine uğultuydu, uğultuluydu, uğultu
Ses tellerimi zorladığımı kanıtlayamadılar
Deliller hep yetersiz bulundu
Yağmurlu bir geceydi çünkü hiç aramadılar
Yağmurdu, yağmurluydu, yağmurlu
Hayat bir uğultuydu, hiç anlamadılar
Yıldızlar hep tepede duruyordu

Beyaz kadının cesedini parçalara ayırdılar
Kadının yüzü uğultuydu, uğultuluydu, uğultu
Kan örümcekleri gibi üşüştüler cesede
Polisin gelişi katilleri korkuttu
Şimşeklerin ardı arkası kesilmiyordu
Korkmayın örümcekler korkmayın
Ölüm kapanmaz kapısıdır yaşamın
Oysa hayat bir uğultuydu, bunu anlamadılar
Kum saati çoktan doldu

Uğur Ergün

Yorum bırakın

Filed under Şiir

Yorum bırakın